Tijdens de Duitse bezetting werd het grootseminarie bij Haaren, tussen Tilburg en ’s-Hertogenbosch, als gijzelaarskamp en ‘Polizeigefängnis’ gebruikt. Haaren was een kamp van levensgrote tegenstellingen: terwijl gijzelaars in de zon zaten, stapten joodse gevangenen in vrachtwagens die naar Westerbork reden.
De documentaire verbeeldt op filmische en persoonlijke wijze menselijke gedragingen en emoties die tijdens de oorlogsjaren in Haaren hier huisden en die na de oorlog tot aan de dag van vandaag herinneringen waarborgen en betekenis geven aan ons leven nu.
Het verhaal van de gijzelaars, verzetslieden, joden, strafgevangenen, waaronder mannen, vrouwen en kinderen, is tot nog toe onderbelicht gebleven. De documentaire maakt hun verhaal weer zichtbaar en creëert hiermee nieuwe (collectieve) herinneringen.